Mei 2017
We zijn er (bijna) klaar voor! In de laatste week van mei hebben wij, voornamelijk om alle techniek op elkaar af te stemmen, ter voorbereiding 's avonds een geslaagde proefrit gemaakt.
We zijn er nu echt helemaal klaar voor! 😉
Zaterdag 10 juni dag 1, Purmerend – Niedermohr, totaal 510 km gereden.
Net als voorgaande jaren staan we, als heren van de tijd, klokslag half negen klaar voor vertrek. Na anderhalf uur op de snelweg te hebben gereden gaan we bij Venlo de grens over en direct van de snelweg af. Behalve domweg op de snelweg te rijden zijn wij als ervaren motorrijders ook in staat om nog om zich heen te kijken. Zeker het aanzien waard waren sommige andere voertuigen, div. oldtimers, zeer oude NZH bus en een nog oudere Mini.
Onze eerste stop was bij een tankstation in Duitsland waar we tevens genieten van een bakkie en een heerlijk bruin broodje kaas. Richting ons beoogde eindstation voor vandaag komen we wederom oldtimers tegen, dit keer een hele rits oude cabrio’s. Langzaam maar zeker rijden we de Eiffel binnen. Stop voor een klein hapje wordt uiteindelijk een heerlijke vis maaltijd met alles erop en eraan. Niet alles is mooi onderweg. Helaas hebben we ook een aangereden hert aan de oever van de Moezel moeten aanschouwen. Snel door waar we voor zijn gekomen, mooie wegen met bochten op maat.
Ons beoogde eindbestemming Paulushof te Niedermohr komt sneller in zicht dan verwacht. Niet getreurd, dan maar eerder aan het bier. Installeren in de kamers is zo gebeurd. Bier time, maar dat blijkt toch wat lastiger. De bar is nog gesloten, maar op aandringen van ons krijgen we toch bier in de tuin geserveerd. Volledig voldaan zoeken we om 22:00 uur de kamer op. Welterusten.
Zondag 11 juni dag 2, Niedermohr – Leutkirch im Allgau, totaal 430 km gereden.
Iets later dan gepland vertrekken we om 09:15 uur. Wat blijkt, een wekker zetten is al moeilijk genoeg. Na een paar kilometers eerst maar even tanken. Wanneer we de gemaakte rit voor vandaag willen volbrengen dan wordt het nog een lange zit, maar 'niets moet alles mag' en we zien wel hoe ver we komen. Omdat Henk het zo mooi vind loopt een groot gedeelte van de route langs kabbelende beekjes. Tijdens een van de stops wordt besloten dat Henk van der Meer zijn naam maar moet veranderen in Henk van der Beek. Klokslag 18:00 uur toch einde route gehaald en dankzij het voorbereidende werk van René, zeer snel een slaapplaats gevonden met uitzicht op het Zwitserse hooggebergte.
Maandag 12 juni dag 3, Leutkirch im Allgau – Reit im Winkl, totaal 385 km gereden.
Voor negen uur keurig op tijd vertrek. Wederom een prachtige route die overging van kabbelende beekjes in vele prachtige meren. Onderweg al snel de naam Henk van der Beek terug veranderd in Henk van der Meer. Rond vier uur eind bestemming van de geplande route bereikt en besloten om iets te gaan drinken, om vervolgens nog een uurtje de route van de volgende dag te gaan rijden. Tijdens deze stop gaan de sluizen open en de regen valt met bakken uit de hemel. Iets langer dan normaal te blijven zitten was geen overbodige luxe. Na een uurtje was het droog genoeg om onze weg te vervolgen. Rond half zeven Gasthof gevonden en wat voor een. Een goed hotel met een in werking zijnde bierbrouwerij 'Brauerei Gasthof Mohren'.
Dinsdag 13 juni dag 4, Reit im Winkl – Sankt Gallen, totaal 380 km gereden.
Vandaag dezelfde vertrektijd als de vorige dag. Temperatuur bij vertrek onder de 20 graden, maar in de loop van de dag opgelopen tot 30 graden. Vandaag rijden wij grotendeels in Oostenrijk langs Duits/Oostenrijks grondgebied. Eerste stop voor een bakkie viel tegen, slechte koffie en helaas geen thee. Van het naast gelegen pand, alwaar een Swingers Club is gevestigd, geen gebruik van kunnen maken “ruhe tag”. Het laatste stuk van ongeveer 20 kilometer blijkt een prachtige Klamm te zijn, geweldige weg, maar wel een beetje jammer van het bestelbusje waarvan de bestuurder een hekel blijkt te hebben aan motorrijders.
Rode draad van vandaag, prachtige wegen, mooie bochten en vele vergezichten. Dit deel van Oostenrijk wordt ook wel klein Canada genoemd. Oostenrijk, een groot natuurpark en een eldorado voor motorrijders. Geplande route tot eind uitgereden en een goede overnachtingsplaats gevonden Gasthof Mauthausl
.
Woensdag 14 juni dag 5, Sankt Gallen – Tsjechië (Beren hotel), totaal 410 km gereden.
We beginnen vandaag waar we de dag ervoor waren geëindigd, Klammen van ongekende lengtes. Uren rijden we rond op wegen wat voor ons tot nu toe de mooiste van Oostenrijk blijken te zijn, alvorens we bij de Donau aankomen. Eenmaal langs de Donau komen we al snel een Imbiss tegen voor het nuttigen van een semmel met leber kase. Vervolgens weer oneindige bochten op vooral stille wegen alvorens we Tsjechië binnen rijden. 
Het Beren Hotel waar we vorig jaar niet konden slapen waren we nu wel welkom. Wederom de geplande route volbracht.
Donderdag 15 juni dag 6, Tsjechië – Leutenberg, totaal 390 km gereden.
Vandaag gaat de rit ons brengen naar de 'Bikerherberge Sormitzblick' in Leutenberg. De route gaat dwars door het groene gedeelte van Tsjechië, om aan te komen in het Teutenburger wald in het plaatsje Leutenberg. 
In Leutenberg aangekomen blijkt Sormitzblick vol te zitten, maar naar wat aandringen krijgen wij toch een slaapplaats in een zeer eenvoudige barak toegewezen, maar een bed was gevonden en in het 20 meter lager gelegen motor hotel is het van goed eten en drinken.
Vrijdag 16 juni dag 7, Leutenberg – Winterberg, totaal 380 km gereden.
Dwars door het Teutenburger wald rijden we richting het Sauerland waar we in Winterberg onze eind bestemming hopen te bereiken. In Winterberg is het al zo vol met toeristen dat drie kamers vinden onmogelijk blijkt te zijn. 
We besluiten om alvast de route van de volgende dag te starten en een uurtje door te rijden, maar net even buiten Winterberg, in het plaatsje Silbach, vinden we dan toch een slaapplaats in het hotel Löffler en voor het eerst deze week staan onze motoren binnen in een garage.
Zaterdag 17 juni dag 8, Winterberg – Purmerend, totaal 370 km gereden.
Ik moet zo blij zijn geweest om weer thuis te zijn dat ik vergeten ben om notities van deze dag te maken, dus dan maar uit het blote hoofd. Het laatste deel in Duitsland rijden we niet voor het eerst en al vrij snel rijden we Nederland binnen. Ook in dit gedeelte is het René gelukt om binnendoor mooie wegen richting het westen te rijden.
Tussen Apeldoorn en Amersfoort rijden we de snelweg op. Een uurtje rijden en we zijn weer thuis. Met dank aan mijn motormaatjes en speciale dank aan René voor het maken van weer een zeer fraaie route. Ik heb weer een fijne week gehad met mooie wegen en vele (3255) kilometers. Tot volgend jaar.
Groetjes Ton W. 😉