Dag 1, zaterdag 7 juni, begin kilometerstand motor Gé 42.868.
Zoals de voorgaande jaren ook dit keer weer vertrek rond half negen en ruim op tijd komt Gé de straat binnen gereden. Familie gedag gezegd en starten maar. Ondanks de gedegen voorbereiding heeft Ton geen geluid van het navigatiesysteem om via het gesproken woord de weg te worden gewezen, gelukkig wel beeld en achter Henk aan moet het ook wel lukken.
Na een uur lang in het achterste wiel te hebben gezeten vond René het welletjes, ter hoogte van Boxtel draait hij zijn gashendel open en rijdt ons voorbij. Na een paar honderd meter heeft hij er weer genoeg van en sluit weer keurig achteraan. Bij Weert herhaalt René dit nog een keer, maar ook nu is dat van korte duur. De eerste koffie/thee stop is Roevenpeel met het tweede bakkie gratis. 
Pal na deze stop verlaten we de snelweg om via het geuldal naar het zuiden af te zakken. In een wegrestaurant aan de Mont Gigi gebruiken we de lunch. Deze eetgelegenheid doet gelijk al erg buitenlands aan, maar met onze Hollandse monden krijgen we wat we willen.
Zes uur geweest dus tijd om een slaapplaats te gaan zoeken. Plekkie gevonden, hotel Múhlenbach. Zouden ze hier al Hefe Weise hebben? Helaas, dan maar aan de Bitburger. Vier maal schnitzel (wat zijn we toch makkelijk) voordat de voetbalwedstrijd Tsjechië – Zwitserland begint. Tijdens deze wedstrijd, die met 1-0 door Tsjechië werd gewonnen, heeft Ton een tijdelijke inzinking (Henk en Gé heb ik daardoor niet in de gaten kunnen houden). Na deze zeer korte inzinking taait René af en zoekt voortijdig zijn bed op. Klote kerkklok.
Dag 2, zondag 8 juni, Begin kilometerstand motor Gé 43.405.
Afspraak was gemaakt om op 8:00 uur te gaan ontbijten en keurig op tijd zitten de heren aan tafel. Vertrek vandaag is 09:05 uur. Weliswaar een half uur later dan gisteren maar tenslotte hebben we vakantie.
De eerste koffie/thee stop is ruim een uurtje later na 75 kilometer te hebben gereden. Na deze stop rijden we de Vogezen binnen en doemen te eerste bergreuzen van dit gebied op. Voor ons geen onbekend terrein, maar altijd weer een genoegen om hier te rijden. Weten we ze nog, route Des Cretes, route De La Schlucht, route De La grand en Le Bonhomme.
Vanuit Frankrijk rijden we Duitsland weer binnen en onder het genot van een drankje aan de grens besluiten we nog een uurtje door te rijden en een slaapplaats in de buurt van Titi See te zoeken. 
Helaas na een paar honderd meter rijden we een muur van zwarte bewolking tegemoet en besluiten direct om te draaien en in het eerste de beste dorp een hotel te zoeken. Tegen zessen inchecken en uiteindelijk zijn we droog binnen gekomen. Tijdens het uitpakken stortte de regen naar beneden. De TV aangezet om te constateren dat Croatie al met 1-0 voor staat.
Nu wel Hefe Weise, zelfs voor de rest van de week.
Het lijkt niet gezellig maar dat was het zeker wel!
Dag 3, maandag 9 juni, begin kilometerstand motor Gé 43.821.
Aan het ontbijt vraagt Gé of we vanavond al in Italië kunnen zijn om daar de voetbal wedstrijd, Nederland – Italië te kunnen kijken, helaas moeten we Gé teleurstellen. Dat halen we echt niet. Niet zo ver van het Hotel zitten we al aan de Zwitserse grens, maar voordat we de grens oversteken rijden we nog over geweldige wegen dwars door zeer bos en bergrijk gebied. Een fantastisch stuk weg en zeker voor herhaling vatbaar.
Zelfs de rest van de rit door Zwitserland was zeer aangenaam. Het verloop van deze dag gaat zo snel dat we zonder tegenspoed Oostenrijk moeten halen om daar te kunnen slapen. Vorig jaar was het niet eenvoudig om in Zwitserland een geschikt plekkie te vinden, dus dat moesten we maar niet opnieuw proberen. Bij een particulier cafeetje nog wat gedronken waarvan de eigenaresse een vriendin heeft in Nederland, Swalmen.
Op advies van een hotel waar we niet terecht konden werden we gestuurd naar Gasthof Bad Sonnenberg in Núziders, goedkoop en zeker plaats. Na een paar keer verkeerd rijden hebben we het dan toch gevonden. Achterin het dorp ligt Gasthof Bad Sonnenberg. Geen zon maar wel regen en voordat de regen met bakken uit de hemel valt zitten wij al hoog en droog binnen. Goedkoop valt ook wel mee. Wat we toen nog niet wisten is dat het een heerlijk voetbalavondje zou worden. Nederland wint met 3-0 van Italië.
Dag 4. dinsdag 10 juni, begin kilometerstand motor Gé 44194.
Anders dan de vorige jaren is dit al de derde overnachting met gekookte eitjes bij het ontbijt. Net als de Hefe Weise zouden we dit tot het einde van de week vol houden. Zijn we mannen van de klok of niet. Prompt 09:00 uur vertrek richting Silvretta.
Onderweg zijn we al een bord tegen gekomen “Silvretta closed” nee, dat kan toch niet, dus doorrijden maar. Tot we aan de voet van de Silvretta voor een gesloten slagboom staan. René probeert het nog even maar we besluiten om terug de keren en een alternatieve route te rijden. Dit houdt in dat we dezelfde saaie weg weer moeten rijden.
Na dit stuk saaie weg is er moois in het vooruitzicht, wat dacht je van de Stilvio, Zwieselsteiner Alpen, Timmelsjoch, en als klap op de vuurpijl de Passo Elbe. Via Merano snel van de weg af en duiken we de Dolomieten in en besluiten we om de route iets in te korten en niet door te rijden tot Tenna. Na een zwaar bewolkte tocht door de Dolomieten eindigen we in het plaatsje San Martino in Badia.
René loopt het eerste de beste Hotel binnen maar krijg te horen dat er geen plaats is. Misschien bij de buren, maar dat ziet er niet uit als een hotel. Toch maar naar binnen en René komt terug met “het lijkt hier wel een crematorium”. Achteraf blijkt dat we nog nooit zo’n mooie grote kamer hebben gehad en de rest van de voorzieningen zijn ook prima. Zelfs de prijs is redelijk tot goedkoop te noemen. De motoren mogen we in de garage stallen. Dit blijkt niet zomaar een garage maar een ondergrondse ruimte die helemaal onder de weg doorloopt. Als we hier weer eens in de buurt zeker de moeite waard om opnieuw te gaan slapen. Een saaie wedstrijd Zweden – Griekenland die uiteindelijk met 2-0 door Zweden wordt gewonnen.
Dag 5, woensdag 11 juni, begin kilometerstand motor Gé 44.570.
Uiteraard ook nu weer 09:00 uur vertrek. Dit keer niet alleen. Veel Duitse gasten die ook in het Hotel verbleven staan zenuwachtig op elkaar te wachten. Sommigen zijn nog eerst de motor aan het wassen, je kan tenslotte niet met een smerige motor in de Dolomieten rondrijden.
Onze eerste passo heet de Furgia. Voordat we deze passo oprijden heeft Henk ons gebracht naar een bergweg die van asfalt langzaam overgaat in grind. Ergens hoog boven ons zoekt een camper z’n weg en wij vragen ons af of dat wel verstandig is. In ieder geval zijn wij verstandig genoeg om deze weg niet te nemen. Dan maar omrijden.
Rond 11:00 uur rijden we Italie uit en Oostenrijk binnen. In het plaatsje Arnbach houden we een koffie/theestop. Mooi weer met zon, dus lekker op het terras dat zwaar wordt bewaakt door een oude vrouw die roept “geen motoren op het plein”. Een van ons eigenwijs als dat hij is doet het toch en de rest keurig naast elkaar aan de overkant.
Voordat we de Grossglockner over gaan, rijden we eerst door Lienz, waar we nog even de tank volgooien. Na enkelen kilometers begint het te regenen. Bij het plaatsje Heiligerblut snel aan de kant om onze regenkleding aan te trekken. Met het schuim op de weg van het vele regenwater rijden we richting het dak van Oostenrijk. Alvorens we deze reus van ruim tweeduizend meter bedwingen (de berg zelf is ruim drieduizend meter) moeten we eerst nog even betalen om er overheen te mogen. Onze finanz minister op kop om de tol te betalen.
Dit is toch fucking niet normaal!
Wij willen die berg niet kopen,
we willen er slechts overheen.
Helaas, hier komen we niet onderuit en zijn we wel verplicht om de € 72,00 neer te tellen. Beneden aan de Grossglockner gebruiken we de lunch. Gelukkig zitten we onder een afdakje want het begint weer te regenen. Hup op de motor voor het laatste stukje van deze dag.
Onderweg besluiten we niet zoals gepland via Gerlos te rijden maar via Kitzbuhel / Worgl richting Zillertal. Pass Thurn blijkt een mooie route op weg naar Worgl. Vlak voor Worgl maken we nog even een kleine vergissing om de snelweg op te rijden, maar herstellen deze fout al na een paar kilometers.
Voordat het los barst van de regen snel een hotel zoeken. Het wordt hotel Zillertal. Dit blijkt een van de duurdere overnachtingen te worden, maar gelukkig was kamer 112 zo vriendelijk om onze drankrekening te betalen. Zelfs bij het afrekenen de volgende dag wordt rekening gehouden met ons beperkt budget. De dame aan de receptie vraagt of we met drie personen waren waarop René zegt, Jaaaaaa. Voor wie we niet hoefden te betalen weten we nu nog steeds niet en achteraf was het verblijf dus niet eens zo duur. Snel weg want wie weet hebben ze het in de gaten.
Dag 6. Donderdag 12 juni, begin kilometerstand motor Gé 44.890.
Via de Achensee rijden we Oostenrijk uit en Duitsland binnen. Eerst nog even voor een bospad betalen, maar dit mag de pret niet drukken. We rijden langs een aantal grote meren met geweldig uitzicht. De koffie/theestop houden we in een klein dorp naast een slagerij. Ons middageten nuttigen we op het terras in de zon. Heerlijke spinazie.
Na deze lunchstop begint het onderweg bewolkt te worden, maar tot 17:30 uur houden we het droog. Het plan is om voor het eerst deze week de overnachting te houden volgens de gevonden route op internet. Na een half uur in de regen te hebben gereden bereiken we hotel Klosterlehof. We kunnen zelfs kiezen voor goedkope of duurdere kamers.
Het avond eten wordt bereid door een kok die z’n sporen in de keuken heeft verdient en met goede recensies is terug te vinden in een Duits culinair magazine. Henk en Gé krijgen de mooiste en René en ik nemen de goedkoopste kamer. Daar hebben we wel wat spijt van gekregen. Niet alleen de vloer, maar het bed, de kamer en de wanden kraken. Toch wat last van die paar biertjes, dus hup m’n bed uit. In het pikkedonker zoek ik de WC deur maar zonder resultaat. Dan maar het licht aan waarop René zegt “goedemorgen” en ik zeg, ga nog maar lekker slapen jongen. Snel terug mijn bed in om nog een paar uurtjes slaap te pakken. Geplande tijd eruit, maar helaas douchen met koud water, gelukkig wel een warm eitje bij het ontbijt.
Dag 7. Vrijdag 13 juni, begin kilometerstand motor Gé 45.369.
Vandaag is het de voetbaldag Nederland – Frankrijk en starten we met regenkleding aan. Al snel na vertrek rijden we de Schwarzwalder Hochstrasse wat normaal zeer mooi is om te rijden, maar vandaag hebben we pech. Regen en mist gooit roet in het eten, dus langzaam en voorzichtig rijden we deze anders zo mooie rit.
In dit hotel annex Slavisch restaurant hebben wij van het voetbal kunnen genieten.
Eenmaal goed onderweg, besluiten we om tijd te winnen een uurtje de autobahn te pakken. Iets sneller dan het gemiddelde van de afgelopen dagen rijden we richting Koblenz. Het is niet onze gewoonte maar even door Koblenz om vervolgens een heel mooi stuk Eiffel te rijden.
Aan het einde van de Eiffel vinden we een leuk en gezellig hotel. Het door blikseminslag getroffen hotel heeft problemen met TV ontvangst, dus moeten we de voetbalwedstrijd bekijken op een klein scherm, maar als de wedstrijd met 4-0 wordt gewonnen hoor je daar niemand over klagen. Bier was goed en het eten was bijzonder lekker te noemen.
Goal . . . . .
